Berenang Bukan Sekadar Sukan. Ia Alat Kelangsungan Hidup

(SeaPRwire) –   Sebagai seorang pemenang pingat Olimpik dan juara dunia renang, renang telah menjadi sebahagian daripada hidup saya selama bertahun-tahun. Tetapi tidak selalu begitu. Ketika berusia 5 tahun, saya hampir lemas di taman air Pennsylvania yang sesak. Terima kasih kepada tindakan pantas seorang penyelamat dan CPR segera, saya telah diselamatkan. Ibu bapa saya segera mendaftarkan saya dalam kelas renang formal, mengubah trajektori hidup saya.

Tragisnya, terdapat terlalu banyak cerita seperti saya yang tidak mempunyai pengakhiran yang menggembirakan yang sama. Kisah-kisah itu lebih biasa berlaku dalam masyarakat yang pelbagai, dan saya telah menjadikannya sebagai misi saya—sebagai seorang perenang, sebagai seorang ayah, dan sebagai seorang peguam bela keselamatan air—untuk mengubahnya.

Pada Disember 2024, Pertubuhan Kesihatan Sedunia mengeluarkan mengenai pencegahan lemas, yang menyatakan lebih daripada 7.2 juta orang, kebanyakannya kanak-kanak, boleh mati akibat lemas menjelang tahun 2050 jika trend semasa berterusan. Pada tahun 2024, CDC bahawa kes lemas meningkat untuk pertama kalinya dalam beberapa dekad. Statistik ini adalah tragis. Ia terlalu tinggi.

Walau bagaimanapun, apabila kita melihatnya dengan lebih lanjut, terdapat perbezaan yang mengejutkan apabila melibatkan kanak-kanak daripada komuniti yang kurang mendapat perkhidmatan dengan yang mempunyai sedikit atau tiada kemahiran berenang.

Di dalam banyak komuniti yang didominasi oleh orang kulit hitam, renang sering dilihat sebagai kemahiran yang tidak perlu—sesuatu yang dikhaskan untuk golongan elit kulit putih yang kaya, mereka yang mempunyai kolam renang atau tinggal di tepi laut. Kita mesti memecahkan salah tanggapan ini. Renang bukan sekadar kemewahan atau sukan—ia adalah kemahiran menyelamatkan nyawa.

Penyelidikan menunjukkan bahawa kanak-kanak kulit hitam dan ibu bapa mereka daripada kanak-kanak Caucasian dan ibu bapa mereka. Ketakutan ini tidak berasas. Banyak daripada keluarga ini, selama beberapa generasi, telah dikecualikan daripada mempelajari kemahiran menyelamatkan nyawa renang kerana halangan sistemik—sama ada kekurangan akses kepada kolam renang, program renang yang tidak mencukupi, atau hanya tidak tahu di mana untuk bermula. Warisan ketakutan dan latihan yang tidak mencukupi ini diwariskan dari generasi ke generasi—dengan kanak-kanak tidak mempunyai kemahiran berenang yang mahir apabila ibu bapa mereka tidak mempunyai atau mempunyai kecekapan berenang yang rendah.

Tetapi yang penting: Renang bukan sekadar sukan—ia adalah alat untuk terus hidup. Pelajaran renang dan pendidikan keselamatan air boleh mengubah trajektori kehidupan kanak-kanak secara mendadak—seperti yang berlaku kepada saya. Kajian menunjukkan bahawa mengurangkan risiko lemas sebanyak 88%.

Inilah sebabnya kita mesti melabur dalam usaha yang dipacu komuniti untuk menjadikan renang mudah diakses oleh semua kanak-kanak. Ini bermakna membiayai program renang tempatan dan kerja organisasi seperti , yang menyediakan biasiswa renang dan memupuk dengan penyedia pelajaran renang seperti (di mana saya ialah duta keselamatan air) untuk menyediakan akses pelajaran renang kos rendah dan tanpa kos kepada keluarga yang memerlukan.

Tidak cukup hanya bercakap tentang masalah ini. Kita perlukan tindakan. Sekolah, bandar, organisasi komuniti, dan banyak lagi mesti mengutamakan pendidikan keselamatan air di kawasan kejiranan yang pelbagai. Terlalu lama, kekurangan kecekapan berenang dalam komuniti kulit hitam dan Hispanik telah diabaikan. Kita tidak lagi mampu untuk mengabaikan isu ini apabila nyawa kanak-kanak menjadi taruhan.

Kita perlu memastikan setiap kanak-kanak tahu berenang, dan tiada kanak-kanak perlu menghadapi ketakutan lemas. Mendidik semua kanak-kanak hari ini akan membantu memecahkan kitaran dan memperkasakan generasi akan datang.

Sebagai seseorang yang telah menghabiskan hidup saya di dalam air, saya tahu secara langsung bahawa belajar berenang bukan hanya tentang kekal selamat—ia adalah tentang keyakinan, pemerkasaan, dan mengatasi ketakutan. Ia adalah tentang memecahkan halangan dan menulis semula perkara yang mungkin. Itulah sebabnya saya mendaftarkan anak kecil saya sendiri dalam pelajaran renang semasa bayi, dan mengapa saya meraikan setiap pencapaian renang baharu—termasuk pencapaian terbarunya untuk berenang tanpa bantuan selebar kolam!